Akordy gitarowe A-dur i e-moll należą do najprostszych, wręcz banalnych chwytów. Nie wymagają od osoby siedzącej za gitarą długotrwałych ćwiczeń.
Wystarczy poznać jedynie, które struny przycisnąć palcami, przyjąć pozycję i wybić dźwięk. E-moll to akord osiągany za pomocą bardzo prostego chwytu, wykorzystującego jedynie dwa palce. Na drugim progu, przyciskamy strunę A (piątą licząc od najcieńszej) palcem serdecznym oraz strunę D (czwartą licząc od najcieńszej) palcem środkowym. Akord wygrywamy na wszystkich strunach.
E-dur różni się od e-moll jedynie dodaniem dodatkowego palca wskazującego, który musi przycisnąć strunę G (trzecią od najcieńszej) na sąsiadującym, pierwszym progu. Banalne.
Kolejną bułką z masłem jest akord a-moll. Gra się go podobnie do E-dur, z tą różnicą, że wszystkie palce przesuwa się o jedną strunę w kierunku struny najcieńszej. Palec serdeczny ląduje więc na strunie G na drugim progu, środkowy na strunę D na tym samym progu, a wskazujący na strunę H na pierwszym progu. Akord wygrywa się na wszystkich strunach, co dokładniejsi jednak wytłumiają tę najgrubszą lub ją całkowicie pomijają.
Aby akord ten zamienić A-dur, wystarczy tylko przesunąć palec wskazujący na drugi próg, przyciskając nim tą samą strunę co w przypadku akordu a-moll.
Proste prawda? Co więcej, z tych akordów można już zagrać pełen utwór. Najpopularniejszą piosenką, graną chwytami e-moll, E-dur i a-moll jest tytuł „Gdy nie ma dzieci w domu„. Można rozpocząć performance!